Help me...

Een meisje met rood haar dwaalde in een donker bos. Ze was nog net geen 17 jaar, dus ze was vrij jong. Ze was een wees, maar ze was kunnen ontsnappen uit het weeshuis. Ze wou er niet meer zijn, ze werd gepest door haar rood haar. Maar ze had er niet aangedacht hoe ze nu verder moest. Ze had geen huis, ze was nog jong en kwetsbaar, niemand zou haar in huis nemen, en als iemand haar zou vinden dan kon het zijn dat ze weer naar het weeshuis werd gebracht. Ze moest er niet aandenken om weer tussen die pestkoppen te lopen. Een traan liep uit haar ogen, en haar mascara liep uit. Ja, ze deed nu al mascara op, zodat ze misschien niet meer gepest zou worden. Ze wreef door haar ogen die begonnen te jeuken. Haar mascara was over haar heel gezicht uitgeveegd. Met veel schrik ging ze tegen een dikke boom zitten, ze hoorde overal enge geluiden. En ze had het ijskoud. Toen ze gekraak hoorde stond ze weer op. "Hallo? Is er iemand?" Een jongen kwam uit de bosjes. Hij had iets wat niet betrouwbaar was. Ze besloot niets meer te zeggen en gewoon weg te rennen. Zo snel ze kon, rende ze door het donkere bos. Maar ze bleef geritsel horen. Even lette ze niet op, en botste tegen een dikke tak op, en viel op de grond. Ze wreef met haar hand over haar hoofd, en voelde bloed van haar hoofd druipen. Ze keek verbaast voor haar, waar de jonge terug stond. Hij…hij was niet eens uitgeput?! Julia kroop naar achteren, maar toen een boom haar weg versperde ging ze met haar rug tegen de boom zitten. "Wie…Wat ben je? Wat wil je?" De jongen opende zijn mond. "Jou bloed." Julia sperde haar ogen wijd open. Nee, dit was een nachtmerrie, dit kon niet! Angstig keek ze voor haar. "Dat kan niet. Dit is een nachtmerrie." Weer stond ze op en probeerde weg te rennen. Maar de vampier versperde weer haar weg. "Alsof je me ooit te snel kunt af kunt zijn." Julia nam haar vuist en sloeg op de jongen, maar dat maakte hem alleen maar kwader. De jongen duwde haar de grond op. Hij deed zijn mond open waar 2 tanden scherper werden, en langer. Hij nam haar op met haar kraag en drukte haar tegen een boom. Julia probeerde alles om de vampier van haar af te krijgen, maar ze wist…dat dit haar einde was.

&Logan

Logan liep tussen de bomen door. Hij moest echt even weg van Nicki. Hij zou haar nog eens wat aan doen als het zo langer door zou blijven gaan. Echt hij begreep nu waarom hij meisjes nooit langer bijzich hield dan een week en ze daarna vermoorden of hun gedachtes wisde. Hij had spijt dat hij haar langer gehouden had. Heel veel spijt. Nou moest hij nog voor een mormel gaan zorgen ook. Hij duwde al die gedachtes uit zijn hoofd vandaan en rende verder door de bossen. Uiteindelijk stopte hij bij een verharde weg en wilde zich omdraaien. Hij moest terug naar zijn huis om te kijken of Nicki niet gevlugd was. Toch bleef hij staan. Hij rook een geur van menselijk bloed en een geur van een andere vampier. Meer vampiers hier, dat had hij niet verwacht. Misschien kon hij op de geur af gaan vann het bloed en kijken welke vampier er hier nog meer rond liep. Zoals hij bedachtte rende hij dde geur van bloed achterna. Hij rende sneller dan elk normaal mens kon doen. Waarschijnlijk zouden normale mensen hem niet eens zien. Hij volgde de geur van bloed en stopte bij een omgevallen tak. Een jongen hield een jong meisje omhoog tegen een boom en dronk van haar nek. Logan had dat zo anders gedaan. Waarom liepen meisjes dan ook gewoon alleen rond in et bos, dat was toch vragen om moeilijk heden?
'Eey dooie.' Grijnsde Logan naar de jongen. De vampier keek zijn kant op. Hij herkende hem niet van de stad. Niet dat hij het belangrijk vondt.

Logan greep een tak van de grond en liep op de jongen af, met een snelle beweging duwde hij de tak in de borstkast van de vampier die met een kreunend geluid op zijn knieeen viel. LOgan greep het hoofd van de vampier en rukte die in een beweging van het lichaam. Hij klopte zijn handen af en grijnsde.
'Op geruimd staat netjes.' Zei Logan als hij het huisvuil naar buiten had gezet. Hij draaide zich om naar het meisje dat de vampier aan het leegzuigen was. Hij grijnsde met een grijns die niet veel goeds in petto zou hebben. Hij stapte op het meisje af en legde zijn handen tegen haar hals.
'Hij deed het helemaal verkeerd.' Grijnsde Logan en hij boog zich naar het meisje toe. Hij drukte zijn lippen op die van haar en verplaatste zijn lippen naar haar mondhoeken en kaak. Hij drukte zijn lippen tegen haar hals en liet daarna zijn tanden in het vlees van haar hals zinken. Hij dronk gulzig van het bloed van het meisje. Hij trok zijn tanden terug en likte met zijn tong de laatste bloeddruppels op die nog uit de wond kwam. Hij drukte zijn tanden in zijn eigen pols en legde zijn pols tegen de mond van het meisje. Een paar bloed druppels vielen in de mond van het meisje. Haar wonden in haar nek zouden als het goed is nu moeten gaan genezen.
'Mag ik je een tip geven.' Grijnsde Logan naar het meisje. 'Ga niet dood.' Zei hij droogjes alsof hij over het weer sprak en hij liet het meisje los.